Mairena ligt op de zuidelijke berghellingen van de Sierra Nevada in
de provincie Granada. Het is het hoogst gelegen dorp van de oostelijke
La
Alpujarra en telt slechts 307 inwoners. Vanaf 3.000 meter hoogte kijken
de besneeuwde toppen van het hoogste gebergte van het Spaanse vasteland
neer op de witte huizen met platte daken en de omliggende vruchtbare
terrassen. De Middellandse Zee ligt op 30 kilometer hemelsbreed. De
ongeschilderde toren van de kerk is duidelijk herkenbaar in
het silhouet van het witte dorp. Mairena staat bekend als het
Balkon van de Alpujarras, vanwege het uitzicht over de Ugíjar vallei, de
Cerrajón de Murtas en de Sierra Gádor bergketen in Almería.
In
het dorp lijkt de tijd stil te
hebben gestaan. De regio is nog niet ontdekt door het toerisme en er
lopen meer ezels dan dat er auto's rijden. De A-4130 van Válor naar de
Puerto La Ragua (2.000m) loopt onder het dorp langs en menigeen zal
Mairena ongemerkt voorbijrijden.
Elk jaar staat april in Mairena in het teken van het lentefeest Los
Ollas de San Marcos (De Potten van San Marcos). Maanden van te voren komt
de gedachte aan het feest ter verering van de beschermheilige van het dorp, vee en de landbouw boven drijven en herinneren de vrouwen
tijdens het watertappen aan de dorpsfontein elkaar eraan, dat de
voorbereidingen weldra gaan beginnen. Logisch, want dit feest ligt
vrijwel geheel op de schouders van de vrouwelijke dorpelingen.
Vijfentwintig april is de feestelijke dag die geheel in het teken staat van San Marcos. Er wordt een processie gehouden van de kerk naar een religieuze steen net buiten het dorp, waar de priester de meegevoerde dieren en de vruchtbare terrassen in het dal van de Alfaguara zegent. Na de plechtigheid keert de stoet terug. De zware baar met het beeld van de heilige wordt tijdens de gehele tocht door de dorpsvrouwen gedragen, al wiegend op de muziek van de muziekkapel. Er worden zakken vol roscos uitgedeeld, broden in de vorm van cirkels die worden verondersteld geluk te brengen.
Het hoogtepunt van de dag wordt gevormd door de gezamenlijke dorpsmaaltijd aan het eind van de dag op het kerkplein. De vrouwen bereiden een stoofpot van spek, worst, aardappel, venkel, distelbladeren en rijst. In een bijgebouw van de kerk zijn ze druk bezig met piepers
jassen en het snijden en wassen van een enorme hoeveelheid groente. De mannen hebben langs de muur van de kerk een strook zand neergegooid en leggen een meters lang vuur aan met olijfhout. Hierop komen circa 20 grote roodbruine pannen te staan die worden gevuld met water, het vlees, de groente en de overige ingrediënten. Na een flinke tijd pruttelen en de nodige aandacht van de kokkinnen wordt de stoofpot aan de dorpelingen geserveerd, vloeit de rode wijn rijkelijk en speelt het dorpsorkest naar hartenlust.BIJZONDER OVERNACHTEN:
CASA RURAL LAS CHIMENEAS
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen