zondag 8 juni 2014

De werkelijke oorsprong van de Romería del Rocío


De werkelijke oorsprong van de bedevaart van El Rocío
Overtocht over de Guadalquivir | foto: EFE

Als Pinksteren nadert, trekken de broederschappen naar Almonte om de Maagd in El Santuario del Paloma Blanca te vereren. El Rocío en zijn bedevaart zijn in binnen- en buitenland alom bekend als een toonbeeld van Mariaverering. Elk jaar trekt dit feest meer broederschappen en volgelingen.

De broederschappen uit de omgeving van Almonte hebben van deze pelgrimstocht een grensoverschrijdend fenomeen gemaakt. Vooral na het bezoek van Paus Johannes Paulus II in 1993 is de internationale belangstelling enorm toegenomen voor dit feest, dat is gebaseerd op de oprechte toewijding van de dorpelingen uit Almonte en Andalusië in het algemeen.

Alles wijst erop dat deze traditie zijn oorsprong vindt in de regeerperiode van Alfonso X (de Wijze), die in 1260 Cádiz verovert op de Moren. Hij is wellicht de eerste die een kapel met het beeld van de Maagd bouwt, toen nog bekend als La Rocina. Notulen van het gemeentehuis van Almonte wijzen al op een broederschap in de 16e eeuw. Dankzij particuliere giften groeit het belang van de kapel geleidelijk, net als de beeltenis van de Maagd. In 1653 wordt zij beschouwd als de beschermvrouwe van Almonte en staat zij bekend als Nuestra Señora del Rocío (Onze Lieve Vrouwe van Rocío). Een eeuw later wordt zij in verband gebracht met de Heilige Geest en is ze herkenbaar aan La Paloma Blanca (De Witte Duif).

Kennismaken met Pinksteren
Meer dan een miljoen mensen en tientallen broederschappen nemen tegenwoordig deel aan deze bedevaart naar het heiligdom van de Maagd van El Rocío. De befaamde woorden van de Paus tijdens zijn bezoek aan het dorp “Iedereen in deze wereld is een pelgrim (rociero)”, hebben een toevloed aan deelnemers veroorzaakt. De traditie heeft zich uitgebreid naar andere gemeenschappen in Spanje en zelfs tot in België, maar de hermandades uit Andalusië blijven in de overgrote meerderheid.

Op de zaterdagmiddag die voorafgaat aan Pinksteren, loopt de weg naar het gehucht El Rocío vol. De broederschappen zullen hun reis goed op elkaar moeten afstemmen om op tijd aan te komen. De romería is vrolijk en verlicht door het geloof, maar ook zwaar en vermoeiend. Er zijn drie manieren om de tocht te volbrengen: te paard, per huifkar en te voet. De laatste is het meest populair, al dan niet ingegeven door beperkte middelen.

De broederschappen en andere trouwe volgelingen lopen door dennenbossen, moerassen en zandvlaktes met een gemeenschappelijk doel, namelijk het vereren van de Virgen del Rocío. De tocht wordt gaandeweg aangenamer, als zich meer en meer pelgrims aansluiten bij de steeds langer wordende stoet. Iedereen moet goed voorbereid op pad gaan en voldoende eten en drinken meenemen, om niet overmand te worden door vermoeidheid of uitdroging, tijdens de inspannende en stoffige reis. De kleding moet licht en comfortabel zijn met goede schoenen. En vergeet vooral niet iets warms tegen de kou in de nacht.

Almonte, kruispunt van wegen
De werkelijke oorsprong van de bedevaart van El Rocío
Salida de la Hermandad del Rocio de Triana | Foto: Juan José Úbeda

Er zijn verschillende wegen die leiden naar Almonte, zoals uit Moguer, Los Llanos en de Camino Sevillano. De meest indrukwekkende is die uit Sanlúcar de Barrameda (Cádiz), die van de monding van de rivier de Guadalquivir dwars door La Doñana voert. Het is een prachtige route, waarbij de menigte door de ongerepte landschappen van het Nationaal Park trekt. Het begin van deze tocht is een avontuurlijke expeditie, omdat de stoet het estuarium van de Guadalquivir moet oversteken. Huifkarren, ossenwagens, tractoren, auto's, paarden en bedevaartgangers worden op veerponten en binnenvaartschepen naar de andere oever van de rivier overgezet, om de tocht door het natuurschoon te vervolgen.

In het laatste gedeelte van de Romería komen alle wegen samen en veranderd de processie in een feestelijk geheel met een Andalusisch karakter: het lekkerste eten en drinken, dans, flamencozang en feesten tot in de vroege uurtjes. Dit is ook het meest bekende beeld van de viering, zeker voor degenen die alleen de zaterdag en zondag meemaken. Maar de meeste processies zijn al vanaf woensdag onderweg.
De werkelijke oorsprong van de bedevaart van El Rocío
La Virgen del Rocío

De tocht naar Almonte is zeer de moeite waard. Eenmaal aangekomen in El Rocío worden de tenten opgezet en wacht men op de broederschappen die nog onderweg zijn. Op zaterdag vindt het defilé plaats en trekken de hermandades in een majestueuze colonne langs de kapel van de heilige figuur. De vermoeidheid verdwijnt, alsof de Maagd de pelgrims van lichamelijke en geestelijke ongemakken heeft genezen. Er wordt dag en nacht gefeest en het gehucht staat op zijn kop. In afwachting van de Maagd wordt er niet meer geslapen. In de nacht van Pinksterzondag op maandag wordt La Virgen del Rocío op de schouders van mannen uit Almonte uit de kapel gedragen en vervolgens enkele uren getoond aan de bedevaartgangers. Er ontstaan verhitte taferelen wanneer iedereen het baldakijn wil aanraken en de emoties lopen hoog op. Het beeld aanraken is taboe, degene die het wel doet kan rake klappen verwachten.

De volgende dag pas keert de rust weer en gaan de pelgrims terug naar huis. Zij laten El Rocío achter zoals het er het hele jaar bij ligt: stoffig en verlaten.


BRON: ABC | GUÍKA REPSOL

Geen opmerkingen:

Een reactie posten